وحدت حوزه و دانشگاه ؛ از آرمان تا واقعیت؟

همواره در مناسبتهای خاص یا مهمى بنا به ضرورت، پیام و یا  شعارهائى در جامعه رواج پيدا مى کنند و یا طرحى ريخته می شود, ولى اگر این ايده ها و آرمانها تنها در محدوده شعار تكرار شده و از برنامه ها و یا تمهیدات اجرائی بی بهره باشند , در همان مراحل اولیه متوقف مانده و به فراموشی سپرده خواهند شد.

وحدت حوزه و دانشگاه يكى از آرمان ها و شعارهايى بود كه امام راحل(ره) پس از شهادت آيةاللّه مفتح آن را مطرح نموده تا مگر دست اندركاران نظام طرحى بريزند و اين آرمان را به جامه عمل بپوشانند, ولى واقعیات حکایت از آن دارد که علیرغم تلاشهای صورت گرفته ،تاكنون گام مؤثر و ماندگاری در این مهم برداشته نشده و اين آرمان همچنان در حوزه اذهان باقى مانده است.

در ایام قبل از پیروزی انقلاب و سالهای سخت پس از آن، هدف گذاری در ایجاد ارتباط بین حوزه و دانشگاه  بسیار آسانتر و از کیفیت و عمق بیشتری برخوردار بود . زیرا سطح توقعات طرفین با كمی تفاهم ، درك متقابل، رفع سوءظنها، آشنایی با شیوه كار یكدیگر و نزدیك شدن به هم در صفوف مبارزه قابل تعریف و اجرائی بود

آنها با كمك هم حكومتی را برانداخته و حاكمیت دیگری را با آمال و اهداف جدید بنا نهادند ، نسل دوم حوزه و دانشگاه در پاسداری از آن اهداف، طی دو دهة گذشته سرمایه گذاریهای ارزشمندی را مصروف داشته و با  وجود  ضعفها و نواقص مهمی که بر سر راه  وجود داشت ، تاحدودی به توفیقاتی نسبی نیز نائل آمدند

ما از آغاز انقلاب اسلامى تاکنون,همواره از وحدت ملى ، همبستگى گروهى و اتحاد جهان اسلام سخن گفته ايم, ولى در اتحاد ملى و وحدت احزاب سياسى داخل بدلائل گوناگونی از جمله فقدان برنامه ریزی صحیح ، فراگیر و پویا کمتر موفق بوده ایم

حوزه امروز و دانشگاه فعلی ما به مراتب در سطوح بالاتری از حوزه ودانشگاه قبل از انقلاب است. روح تحقیق و پیشرفت و علاقه به تولید علم و حضور در صحنه مشكلات اجتماعی در حوزه ها و دانشگاههای ما جاری و ساری  است.

 امروز همه مدیران كشور از فضای حوزه و دانشگاه وارد عرصه های مدیریتی کشور می شوند و در هیچ دوره ای مانند امروز حلقه نظر و عمل تا این حد به هم نزدیك نبوده تا تصمیمات دانشگاه و حوزه با فاصله كوتاهی بتواند وارد حاكمیت شود و به عبارتی گویا تر می توان گفت که حاكمیت، فرزند دانشگاه و حوزه است.

امروز نوبت نسل سوم حوزه و دانشگاه است كه با هوشمندی و درایت  از نقاط مثبت و منفی فعالیتهائی که تاکنون صورت گرفته بهره گیرد و نقش بسیار مهم و خطیر خود را در نهادینه كردن ارزشهای انقلابی و تكمیل پروژه وحدت ایفا نموده و در به انجام رساندن تكلیف بزرگی که از طرف خدا و مردم بر دوش حوزه و دانشگاه است، تمامی همت و تلاش خود را معطوف دارد.