ماه مبارک رمضان، ماه میهمانی خدا رو به پایان است و امسال نیز چون سالهای گذشته،موضوع رویت هلال در آغاز و پایان ماه مبارک رمضان و اول ماه شوال بسیار مهم ، موثر و مورد مناقشه قرار دارد. البته مساله رویت هلال ماه ، بدلیل نسبتی که با مناسک و عبادات ما مسلمانان دارد ، همواره دارای اهمیت فراوان بوده است .

هرچند که محورهای فقهی رویت هلال ،ازجمله رویت هلال با چشم مادی، عدم اعتبار رویت هلال توسط چشم مسلح و فرق بین رویت چشم مادی و چشم مسلح و نیز اعتبار ثبوت ماه قمری توسط حاکم،  از موضوعاتی کاملاً حوزوی است. اما باتوجه به پویایی و توانمندی فقه در پاسخگوئی به نیازهای روز جامعه و نیز بسیط الید بودن دربهره گیری از پیشرفتهای حاصل شده در حوزه های علوم و فناوری،  حضور هدایتگر و دغدغه مند علما و مراجع عظام در عرصه پاسخگوئی به نیازها و رفع شبهات، بیش از پیش ضروری، حساس و سرنوشت ساز است.

 در روزهای پايانی ماه رمضان  1428، گروه های رصدی رؤيت هلال خود را برای رصد هلال شوال آماده می کنند. هرچند که اين هلال بر خلاف هلال رمضان، به لحاظ شرعی چندان اهميت پيدا نمی کند. زيرا روزهای موعد رصد اين هلال ، در غروب روز جمعه 20 مهرماه 1386 برابر با 30 ماه مبارک رمضان است که بدون رؤيت هلال نيز رمضان 30 روزه به پايان خواهد رسيد.

اما به راستی چه باید کرد .... 
آیا برای اینگونه امور امکان هماهنگی و همزمانی باکشورهای مسلمان بویژه کشورهای اسلامی همسایه آن هم در سالی که به نام انسجام اسلامی نامگذاری شده است وجود ندارد؟
درغیر این صورت به نظر می رسد لزوم اطلاع رسانی به موقع رسانه ها و مبلغین جهت توجیه علمی و فقهی پدیده رویت هلال گره گشای جامعه است

هرچند که در حد مقدورات، ایجاد هماهنگی بین دفاتر مراجع و نیز آگاهی حضرات از اقدامات تیمهای سازمان دهی شده جهت رویت هلال در سراسر کشور می تواند در تعیین بهنگام و هماهنگ رویت هلال و از همه مهمتر ایجاد یک وحدت رویه اصولی موثر ونقش آفرین باشد.